Gatunek filmowy, który przyciąga swoją różnorodnością lokacji, krajobrazami oraz dynamiką rozwoju głównych bohaterów w trakcie podróży. To zestawienie spektakularnych krajobrazów z pokonywaniem własnych barier sprawia, że filmy drogi stanowią dla mnie wizualną ucztę i pozostają w pamięci na długo po zakończeniu seansu.
1. "Sekretne życie Waltera Mitty" to historia o spełnianiu marzeń i wyruszaniu poza strefę komfortu. Film zachwyca nie tylko pięknymi islandzkimi krajobrazami, ale także głębokim przekazem o odkrywaniu samego siebie i świata. Scena w islandzkim Snæfellsnes to epicki moment. Walter decyduje się na emocjonujący zjazd na longboardzie. To wydarzenie staje się punktem zwrotnym w życiu głównego bohatera, a widoki są nie do opisania!
reżyseria: Ben Stiller zdjęcia: Stuart Dryburgh
2. "Lillian - ostatni droga" to historia inspirowana prawdziwymi wydarzeniami, w której główna bohaterka, Lillian Alling, odbywa ekstremalną trasę przez dzikie tereny Alaski i północno-zachodnich Stanów Zjednoczonych. Jej podróż jest pełna trudności i niebezpieczeństw, wymagając od niej ogromnej siły woli. Rolę Lillian Alling odegrała Patrycja Płanik, która wspaniale oddała skomplikowaną naturę i determinację głównej bohaterki.
3. "Złodziej Tożsamości" wyrusza w pełną szalonych zwrotów akcji podróż przez Florydę, Kolorado, Georgię, Teksas... W tej drodze równowaga między absurdalnym humorem a głębszym przekazem sprawia, że film staje się nie tylko komedią, ale też subtelnie poruszającym obrazem, który zmusza widza do zastanowienia się nad własnymi życiowymi wyborami.
Niezrównana Melissa McCarthy wciela się w irytującą oszustkę. Na uwagę zasługują jej urocze i groteskowe kostiumy. Podobną paletę wzorów i kolorów znalazłam u babci w szafie i w domu mody Diora!
To właśnie z tego filmu pochodzi kultowa scena śpiewania w aucie, znana z memów i z autopsji.
reżyseria: Seth Gordon kostiumy: Carol Ramsey
4. "Play Time" to historia z serii przygód Pana Hulota. Tym razem jego losy splatają się w nieoczekiwany sposób z młodą Amerykanką. Oboje muszą radzić sobie w mieście pełnym gadżetów i technologii.
Jacques Tati zbudował monumentalne dekoracje do filmu w podparyskim miasteczku filmowym. Struktury wykonane z betonu, stali i szkła miały przedstawiać miasto przyszłości. Tati pragnął stworzyć realistyczną scenerię, która odzwierciedlałaby nowoczesne, zdominowane przez technologię miasto. Mieszkańcy Paryża nadali mu nazwę "Tativille".
reżyseria: Jacques Tati
5. "Papillon" (1973) to opowieść o Henri "Papillon" Charrière i jego nieustających próbach ucieczki z najpilniej strzeżonych więzień. Wyjątkowy wizualnie film pozwala dotknąć surrealistycznego obrazu więziennego życia i walki o przetrwanie.
Zdjęcia kręcono na oryginalnych lokacjach w konwiktach na Martynice oraz w Gujanie Francuskiej. Film starannie odwzorowuje warunki więzienne tamtych czasów, pokazując brutalność i surowość otoczenia.
Dustin Hoffman poświęcił wiele czasu na naukę języka francuskiego, aby lepiej wczuć się w rolę Louisa Dega. Jego kreacja nie tylko dodała obrazowi głębi i autentyczności, ale także stanowi niezaprzeczalną perełkę w jego karierze aktorskiej.
W tym filmie widzę głębokie zrozumienie siły ludzkiego charakteru, determinacji i pragnienia wolności. Ta podróż dla widza jest trudnym, ale wartościowym doświadczeniem.
Zdjęcie z Filmu Papillon z 2017 roku